پایگاه تحلیلی خبری شعار سال

صنعت طیور یکی از مهم‌ترین زیربخش‌های اقتصاد کشاورزی را در ایران تشکیل می‌دهد که ارزش تولیدات سالانه آن به حدود ۱۰میلیارد دلار بالغ می‌شود. این صنعت سالانه حدود ۲میلیون و ۶۵۰هزار تن گوشت مرغ با ارزشی در حدود ۶میلیارد دلار تولید می‌کند که از این حیث در میان ۲۰محصول نخست بخش کشاورزی ایران، رتبه اول را به خود اختصاص داده است. حال چه شد این صنعت گسترده در دوره مدیریتی مملو از ناکارامدی سیدجواد ساداتی نزاد به این وضع افتاده است ؟

پس از اصلاح ارز ترجیحی و با رشد قیمت نهاده، هزینه‌های تولید مرغداران افزایش یافت، چون نهاده ۷۰ درصد هزینه تولید مرغ را تشکیل می‌دهد، از سوی دیگر تخصیص ارز و واردات نهاده هم در مقاطعی به مشکلاتی برخورد و نیاز مرغداران به خوبی تامین نشد بنابراین آن‌ها مجبور شدند نهاده را از بازار سیاه و دلالی به قیمت‌های بسیار بالاتر تامین کنند که تولید را برای آن‌ها از صرفه اقتصادی می‌انداخت.اواخر سال گذشته بود که با توجه به تولید فراوان مرغ در کشور، در رسانه ملی اعلام می‌شد که برای حمایت از تولیدکننده، مردم مرغ بیشتری بخرند و در یخچال‌ها نگه دارند، اما امروز مرغ نه تنها در بازار کم شده است، بلکه افزایش قیمت زیادی هم دارد، کارشناسان معتقد هستند سوءمدیریت‌ها بازار مرغ را به اینجا کشانده است؛ بنابراین مرغداران در اسفند ۱۴۰۱ تحت فشار کمبود نهاده و نگرانی از اینکه اگر جوجه ریزی بیشتر شود دوباره آن‌ها ضرر می‌کنند، جوجه‌ریزی نکردند و یا قادر به جوجه ریزی نشدند و امروز پس از ۴۵ روز (دوره تولید مرغ) عرضه مرغ در بازار کم شده و قیمت‌ها بالا رفته است.

تجربه سال ۱۳۹۹ به‌روشنی نشان داد که وضعیت معیشتی مردم به‌علت کسری بودجه دولت در شرایط تحریم و کرونا با ارزپاشی و ریال‌پاشی بهتر نشد که بدتر هم شد و نرخ تورم در پایان سال برخلاف نرخ هدف‌گذاری ۲۲ درصدی بانک‌مرکزی به بیش از ۲۶ درصد رسید. همین تجربه تلخ، درس عبرتی است که دریابیم راه تقویت قدرت خرید مردم از مسیر گذشته ممکن نیست و ادامه این روند باعث تخریب هم‌زمان بازار‌ها و اعتماد عمومی مردم به سیاست‌گذاران می‌شود.